انکار می تواند مفید باشد.

هر کسی از زاویه های مختلف به انکار می نگرد. در کل انکار یک روش طبیعی و عادی برای محافظت از منیت های ماست که می تواند ما را به موقعیت های دشوار بکشاند. بدون انکار ما کور کورانه «صداهای» بدنمان را می پذیرفتیم، مثلا وقتی ورزش می کنیم و خسته می شویم بدنمان دیگر انرژی ندارد و می خواهد که ما به ورزش پایان بدهیم ولی انکار می کنیم و به ورزش ادامه می دهیم و به نتیجه مثبت می رسیم.

انکار می تواند مضر باشد.

زمانیکه انکار کردن یک واقعیت، باعث می شود به رفتار ناسالم خود ادامه دهیم (رفتارهایی مانند اعتیاد، بدون فکر عمل کردن و خطر کردن) یا ادامه یک موقعیت ناسالم را آسان می کند (موقعیت هایی مانند یک رابطه ای که بر اساس سوء استفاده است و شغلی که شما را به استثمار کشانده است) می تواند مضر باشد. متأسفانه اکثر افراد عوارض ناسالم انکار را نمی شناسند تا زمانیکه تا خرخره در یک موقعیت بد اسیر شوند. اگر همان پیامدهای بد مرتب برایمان اتفاق بیفتد و نتوانیم دلیل آن را بفهمیم می توانیم بگوییم که در حال انکار واقعیت هستیم.

چطور انکار را تشخیص دهیم و با آن رفتار کنیم؟

به موضوعات منفی و تکراری توجه کنیم:

موضوعات منفی و تکراری ( مانند یک سری روابط ناسالم و مضر، عوارض منفی مربوط به رفتارهای اعتیادی و …) پرچمهای قرمزی برای انکار هستند. فرصتهایی وجود دارد که ما در حال ایجاد محیطی برای این پیامدهای منفی هستیم و به ایجاد آنها کمک می کنیم در حالیکه نمی خواهیم این اتفاقها بیفتد یا خودمان را گول می زنیم که بر این شرایطی که ناگزیر ما را تحت تأثیر خود قرار می دهند کنترل داریم . اگر شما این موضوعات تکراری را در زندگی خود دیدید بدانید که در حال انکار واقعیتی هستید.

دیگران را سرزنش نکنید:

اگر دیدید که چیزهایی مثل این عبارت « هیچ کس خوب نیست و همه بد هستند» را به زبان می آورید، در حال انکار نقش خود در موقعیت ایجاد شده هستید. بسیار بعید است که همه انسانها در دنیا علیه شما توطئه کنند، پس شما دارید کاری می کنید که به این پیامد بد و منفی دامن می زند. توجه کنید که هر وقت که از قیود بالاترین ( مانند همیشه، هیچ وقت، همه، هیچ کس) استفاده می کنید، آنچه که فکر می کنید دلیل معمای غیر قابل حل شماست توصیف می شود؛ چراکه سر نخ مشترک در تمامی معماهای زندگی تان خود شما هستید و شما باید از رفتارهای خودتان برای دلایل این معماها فهرست بردارید .

با دیگران مشورت کنید.

کسی را که با شما متفاوت فکر می کند برای خود داشته باشید. مردم اکثرا دوست دارند با افرادی در تماس باشند که مثل خودشان فکر می کنند. در این حالت اگر شما چیزی را انکار کنید اطرافیانتان که مثل شما فکر می کنند این انکار شما را تقویت می کنند چراکه مانند شما به این وضعیت نگاه می کنند. داشتن کسی که با فرضیات و نظرات شما چالش داشته باشد برای یادگیری موقعیت های ایجاد شده معجزه می کند.

به خاطر داشته باشید که انکار یک امر طبیعی است و همه ما با آن اجین هستیم. اگر خود را مرتب در یک وضعیت مشابه و منفی دیدید و نفهمیدید چرا مرتب یک اتفاق یکسان برای شما می افتد بدانید که چیزی را انکار می کنید. به دنبال پرچم های قرمز باشید و فرضیات خود را به چالش بکشید تا بتوانید این چرخه منفی را بشکنید.